De oogmetingen

Het is zaterdag 2 mei, we staan om 7 uur op want om 8 uur beginnen ze met de oogmetingen. We ontbijten met Rini en Gertie en dan lopen we met z’n vieren richting kliniek. Rini is opticiën van beroep en zal de brillen gaan aanmeten en Gertie zal de mensen dan voorzien van een bril. We zijn benieuwd naar de opkomst, Aris heeft in de school aan de kinderen gezegd dat de metingen zijn en ook heeft hij via de omroepinstallatie van de moskee een mededeling gedaan dat vandaag en morgen de oogmetingen zijn. We zijn nog niet binnen en de eerste mensen zijn er al, Rini begint direct met meten. Prachtig om te zien, blije en verraste gezichten als ze voor het eerst een bril op hebben, wat een verandering. Van alle kanten komen mensen aan, en de wachtkamer stroomt vol. Er staan inmiddels als 60 mensen op de lijst, Tin Tin registreert de mensen direct als ze aankomen, en ze zijn nummer 16 aan het helpen. Het is inmiddels erg warm en Henk en ik gaan even twee dozen met water halen voor de mensen die zitten te wachten. De Kepala desa, hoofd van de desa, is er inmiddels ook en ook de Kepala kampong is er. Zij waarderen onze activiteiten enorm en vinden dat ze daar bij horen te zijn. Dan komt ook de journalist, Aris heeft hem geregeld. Hij zal een stuk gaan schrijven over alle activiteiten die de stichting ‘Anak Anak’ in Labuan Pandan doet. We komen op de voorpagina en hij zal er ook een aantal foto’s bij plaatsen.

Na de lunch gaan we nog even terug want de Camat is er ook, dit is het hoofd van het hele district. Henk gaat nog even met de Kepala’s, de Camat en de journalist in gesprek voor het stuk in de krant en om alles wat we hier doen te vertellen. Intussen heeft Acok Udin opgehaald, het jongentje wat niet kan lopen en ook is zijn ‘oude driewieler’ gearriveerd, de journalist wil hier graag even een foto van maken voor in de krant. Ik maak even kennis met Udin. Hij heeft vanaf zijn knieën geen gevoel meer in zijn benen waardoor  hij altijd op zijn knieën kruipt, zijn onderbenen zijn hierdoor helemaal beschadigd. En dan nog een prachtige glimlach op zijn gezicht!

Tegen half 4 besluiten we naar Selong te gaan om t-shirtjes en polo’s te bestellen met het logo van Anak Anak voor de vrijwilligers hier en in Nederland en een aantal voor de verkoop zodat het geheel geen geld kost. Als we een kwartiertje onderweg zijn is wordt Tandrega ziek, Acok besluit met hem terug te gaan. We overleggen dat we de volgende dag de shirts gaan bestellen. Wij laten ons even afzetten bij het internetcafe voor de mail en de reislog, de chauffeur brengt Acok en Tandrega terug en pikt ons daarna weer op. Terug in Labuan Pandan gaan we nog even bij Hendri kijken, hij is druk bezig met de afvalbakken en ook gaan we even bij Ady langs. Hij is bezig met de stoeltjes, een mooie klus voor hem. Hij laat ons zien hoe hij ze maakt, er komt geen spijker aan te pas.

Terug bij de homestay zijn Gertie en Rini er ook weer. Na de eerste dag zijn er al 11 mensen met oogafwijkingen die naar een oogspecialist in het ziekenhuis moeten, we overleggen dat we hier een busje voor gaan regelen zodat ze allemaal gecheckt kunnen worden. Gertie vertelt ook dat ze tussendoor erg veel mensen heeft geholpen met andere klachten. Mensen met hoge bloeddruk, reumatische klachten, griepverschijnselen of met griepachtige verschijnselen. Het blijkt dus maar weer dat mensen vanuit de kampongs niet zomaar naar de kliniek komen, we hopen maar dat door een dag als vandaag de drempel om de kliniek binnen te stappen weer een stukjes lager is geworden. Ook vertelt ze dat Risna Watih ’s morgens voor controle naar het ziekenhuis is geweest, haar herstel verloopt voorspoedig. Ze zal als alles goed blijft gaan over ongeveer drie weken haar tweede operatie hebben. We gaan eten, na het eten gaan Gertie en Rini nog wat brillen opmeten, wij lopen nog even mee. Dan gaan we terug naar de homestay, lekker douchen, een kop thee, een Bintang en dan lekker naar bed. De volgende morgen gaan we de zonsopgangbekijken, om 6 uur eruit.

Om 6 uur ben ik klaarwakker, Henk is net buiten. Het is erg bewolkt, maar we besluiten toch naar het strand te gaan, misschien hebben we geluk en trekt de bewolking nog open. Maar helaas gebeurt dat niet, we lopen dus maar een stukje terug langs het strand en gaan naar de homestay. We nemen een kop koffie en schrijven nog een stukje. Gertie is ook al wakker want ze beginnen vandaag al om 7.30 met de metingen. Henk vertelt dat hij die avond er voor Ali, de sieraden man uit Sengigi, heeft gesproken. Ik had Henk gevraagd nog zo’n bestelling te doen voor de verkoop in Dedemsvaart. No problem mister, of course, I make it, was zijn reactie, best bijzonder want eigenlijk moet je hier alles in voren betalen. Na het ontbijt gaan we even bij de kliniek kijken, het is al weer net zo druk als gisteren. Gertie heeft het zo druk met patiënten, dat Arki bij springt om te helpen met het uitzoeken van de brillen. Dan gaan we naar Selong om t-shirts en polo’s uit te zoeken die bedrukt gaan worden met het logo van Anak Anak. Voor alle vrijwilligers hier en in Nederland en een aantal voor de verkoop zodat we hier de shirts weer van kunnen betalen. We zijn een uur en een kwartier onderweg en zijn dan op de plek, we zoeken de t-shirts en polo’s uit! De shirts zijn in de loop van de volgende dag al klaar, erg snel. We kopen daar ook een volleybal voor het volleyballen bij de school en een paar whiteboard stiften. Dan drinken we even een blikje fris en gaan dan terug naar Labuan Pandan, tegen 14.15 zijn we terug, eerst even lunchen.

Na de lunch even naar de kliniek, de dames zijn klaar. Ze hebben in totaal 170 mensen geholpen, 151 mensen hebben een bril gekregen en er zijn in totaal 19 mensen die een oogafwijking hebben en naar een oogspecialist in Matteram moeten. Rini en Gertie gaan terug naar West Lombok, waar wij ze waarschijnlijk vrijdag of zaterdag nog wel even zien. Acok heeft Arki gevraagd om alle bordjes die vanaf no.30 aan de huisjes hangen op te halen. Op deze bordjes staat nog Vlok, terwijl dit Anak Anak moet zijn. Alle huisjes worden opnieuw genummerd aan de hand van een lijst die Henk heeft en die Acok ook krijgt zodat we alles helder in beeld hebben! In totaal zijn er nu 53 huisjes en 17 toiletten gebouwd, en er zullen de komende periode nog 4 nieuwe huisjes en 3 toiletten gebouwd worden, Acok coördineert dit allemaal. In totaal komen we dan op 57 huisjes en 20 toiletten, een prachtig aantal. Dan gaan we met Acok naar de man die de stenen maakt, we bestellen bij hem de stenen voor de afscheiding bij de kliniek om de stank van de geiten van de buren tegen te houden. Ook bestellen we de putringen bij hem, Acok gaat morgen met hem de putten opmeten en dan worden ze ook direct gemaakt, ook de stenen worden morgen gebracht.

Terug bij de homestay heeft Arki al heel wat bordjes gehaald. We besluiten ze direct te gaan verven en nieuwe bij te maken, we moeten er in totaal zo’n 40 bij hebben. We halen platen, verf, kwasten en schuurpapier bij Jalal. Henk tekent de platen af en zaagt ze met de meegebrachte decoupeerzaag uit Nederland uit, ook Arki laat Henk het proberen, mooi om te zien! Tandrega en Acok schuren de bordjes, later helpen Henk en Arki ook. Ik maak de oude bordjes schoon en schilder ze daarna alle 60 zwart. Om kwart over 9 zijn we, na een snelle hap tussendoor, helemaal klaar. Een kop thee, dan even gauw onder de douche, we drinken een Bintang en ik ga naar bed, Klaaske belt nog ‘even’ met Henk!

Selamat Tidur, slaap lekker!