De grote schoonmaak!

1 mei 2015

Het is vrijdag1 mei, de dag van de arbeid. Dit betekent in Indonesië dat alle leerlingen vrij zijn en de scholen dicht zijn. Vandaag gaan we de school schoonmaken en het terrein eromheen. Ook gaan we proberen vandaag het volleybalveld te verplaatsen naar achter de school en een voetbalveldje van 45x15 meter te realiseren naast de school.

Als we ons ontbijt bijna op hebben komt Acok aan lopen en zegt hij dat er al heel wat mensen aan de slag zijn bij de school. We gaan ook direct die kant op en inderdaad, in totaal zijn er denk ik wel 50 mensen die al aan de slag zijn. Dat de kinderen vrij zijn komt erg goed uit want er zijn ook een aantal kleinere kinderen aan het helpen en ook Arki is er met een aantal van zijn vrienden, erg mooi om te zien. De school wordt helemaal schoon gemaakt en de verflaag die ze op de ramen hebben aangebracht tegen kinderen die naar binnen kijken wordt weg gehaald, we kijken hiervoor nog even naar een andere oplossing. Buiten zijn er veel kinderen met een aantal volwassenen bezig al het onkruid wat achter op het terrein is gegroeid weg te halen, ook zijn er twee mannen bezig met het plaatsen van bamboe matten als een soort schutting rondom het terrein. Zo als het was liepen er constant geiten en kippen op het terrein en kon iedereen van alle kanten het terrein op komen, nu alleen nog via de voorkant.

Zelf ga ik helpen met het verwijderen van al het onkruid, dit gooien we in een ‘kruiwagen’ en daarna gooien we alles op een grote bult, als het gedroogd is gaan ze dit verbranden. Als het meeste onkruid weg is beginnen we met het zwaardere werk, het pad is nu erg breed en daar gaan we drie meter van af halen om het voetbalveld breder te maken. Het pad is gemaakt van kleine steentjes met grotere veldkeien er doorheen en dit is erg goed aangewalst. Het pad ligt hoger en aan het begin hoeft er maar 10/15 cm afgehaald worden maar aan het eind moet er toch zo’n 50 cm worden weggehaald. We maken er een begin mee, maar bij zo’n 33 graden (voelde als 50 graden) valt het niet mee. Na er poosje mee bezig te zijn geweest overleggen we met Acok dat het beter is om hier 4 mannen voor te vragen om deze klus te klaren. De man die voorheen het onderhoud aan de school heeft gedaan wil dit wel doen, en hij zal er drie personen bij regelen om dit te gaan doen. Ze denken dat ze in zo’n vier dagen alles klaar zullen hebben. We plaatsen alvast 1 doeltje en deze staat er nog niet of ze beginnen al te voetballen. De school is schoon en we hebben bij Hendri er bij gehad om massieve handvaten voor de deuren te maken. Ook vragen we aan Hendri om Bak sampa, prullenbakken, te maken voor bij de school, er staan ergens losse plastic afvalbakken, maar dit werkt zo niet. Dus we plaatsen zelfgemaakte bakken, de helft van de bak voor groen en de andere helft voor restafval. Ook overleggen we met de docenten dat ze tijdens de lessen aandacht besteden aan het opruimen van je afval, het is hier erg gewoon om je rommel gewoon maar van je af te gooien.

Dan gaan we terug naar de homestay, Gertie en Rini zijn inmiddels ook aangekomen, zij zullen na de lunch beginnen met het opmeten van de brillen. Wij nemen een heerlijk verfrissende douche, en daarna eten we even samen en praten even bij. Na de middag lopen we met ze mee naar de kliniek en helpen even om één en ander klaar te zetten, ook halen we even een waaier op, want het is erg warm in de kliniek.

We gaan dan naar Kampong Holland satu (1), hier woont Mala, het meisje wat 1.5 jaar geleden een driewieler heeft gekregen omdat ze niet kan lopen. Helaas bleek dat ze niet sterk genoeg was om het te bedienen, misschien het nieuwe model… Als ze nu naar de w.c. moet, moet ze een heel eind gedragen worden, Henk geeft aan dat er naast haar huis een toiletvoorziening moet komen met een extra brede deur, hier kunnen dan ook de omliggende gezinnen gebruik van maken. Ook blijkt dat hun inkomen erg laag is, ook al omdat ze i.v.m. Mala lang niet altijd van huis kunnen. Henk geeft aan dat we hier net zo’n zak met eten heen gaan brengen als we bij Amak Nas hebben gebracht. We lopen verder en komen een familie tegen die met zn zessen in één klein huis wonen en te weinig inkomen hebben om iets te bouwen, ook hier moet een huis bijkomen en Acok krijgt de opdracht dit te regelen.

Dan  komen we bij het huis waar Inak Juice woont, Inak Juice is de vrouw die Gertie in haar eerste week heeft opgezocht waarvan bleek dat ze baarmoederhalskanker had, maar die niet geopereerd kon worden omdat ze geen geld hadden om naar het ziekenhuis te gaan. Ze moest naar Bali, en Gertie heeft toen direct in overleg met Henk geregeld dat ze met de boot naar Bali kon om geopereerd te worden, ze is nog steeds in het ziekenhuis. Wel is haar moeder er, we mogen er even bij komen zitten en dan blijkt dat haar put niet goed is. Ze heeft wel een diepe put alleen zonder putringen van beton, dus het water staat dus gewoon in de modder, ongezonder kan haast niet. Henk geeft aan dat dit zo gauw mogelijk gemaakt moet worden. Dan gaan we verder naar een nieuwe kampong, hier woont Risna Wati ook, het meisje van 10 wat geopereerd moest worden aan een fistel, ze is thuis om aan te sterken en we mogen haar even bezoeken. Ze ziet er erg goed uit, ze zijn erg dankbaar voor onze hulp en laten dat ook uitgebreid blijken, zo mooi om te zien...

Dan gaan we verder de kampong in en komen bij een gezin die op de grond leven in de modder. Hier moet een nieuw huis komen!! Ook blijkt er geen enkele toiletvoorziening te zijn voor de drie gezinnen die daar leven en dus moet er ook een toilet komen. Dan bekijken we de put die ze gebruiken voor water maar ook hier blijkt geen enkele ring in te zitten, dus ook hier geeft Henk aan Acok de opdracht deze z.s.m. te maken samen met die andere. Dan kijken we nog even bij Arki en zijn vrienden bij het voetballen en lopen we langs het strand terug. Bij de homestay drinken we een kop thee en om 18.45 ga ik even naar het dak want Gerhard belt mij dan even, erg leuk om hem even te spreken en alvast wat verhalen te delen. We eten samen en dan gaan de dames nog even terug naar de kliniek om nog een aantal brillen op te meten. We gaan nog even kijken en dan gaan we lekker even douchen. We drinken een bintang en om 22.30 bel ik nog even met Julia, Mirthe en Daan, weer erg fijn om hun stemmen weer even te horen! Om 23.15 gaan we met een tevreden gevoel naar bed, selemat tidur.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

8 Reacties

  1. Alida:
    4 mei 2015
    Erg leuk om je verhalen te lezen Iwan.
  2. Klaaske van leussen:
    4 mei 2015
    Wauw al weer een verhaal. En wat hebben jullie het druk! Ook nog wel wat vakantie vieren hoor!
    Fijn dat er bij Mala een toilet komt! Veel groeten
    Klaaske
  3. Andrea:
    4 mei 2015
    Wauw! Wat weer veel belevenissen! Erg leuk om je verhalen te lezen.
    Als we hadden geweten dat er oude brillen nodig waren, had ik op mijn werk ook nog wel heel voor jullie gehad en mee kunnen geven. :) Misschien een volgende keer! :D

    Nog een paar dagen.. Geniet nog even!
    Liefs
  4. Henk en Roelie:
    4 mei 2015
    Hoi Henk en Iwan wat weer een verhaal en wat mogen en kunnen jullie daar veel voor die mensen betekenen super groetjes ons
  5. Theresia:
    4 mei 2015
    Wauw, Iwan en Henk, wat een belevenissen, dit is bagage voor je leven! Wat zal je blij zijn dat je bent gegaan.
    geniet nog even en zet 'm op.
  6. Heidi:
    4 mei 2015
    Hoi Iwan, Wat leuk om al die verhalen te lezen en jullie zo een beetje te "volgen". Geniet er nog even van.
    Groetjes de grondmannetjes en vrouwtjes
  7. Cees, Jerina, Noa en EVi:
    4 mei 2015
    Leuk, leuk!
  8. Chris en Diny.:
    4 mei 2015
    Henk en Iwan wat fijn dat jullie dit allemaal voor de minder bedeelde mensen mogen doen. Veel succes nog.